مقایسه برخی مهارت های نحوی افراد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس عود کننده بهبود یابنده و افراد طبیعی فارسی زبان استان اصفهان

مقدمه: مالتیپل اسکلروزیس بیماری پیشرونده سیستم عصبی مرکزی است که غلاف میلین را تخریب می کند و پلاک در ماده سفید مغز و نخاع تولید می کند . مطالعات نشان داده اند مهارت های زبانی در این بیماری تحت تاثیرقرار می گیرد. آسیب شناسان گفتار و زبان توجه اندکی به مهارت­های زبانی این بیماران معطوف داشته اند. هدف مطالعه حاضر مقایسه برخی از مهارت های نحوی بزرگسالان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس عود کننده- بهبودیابنده و بزرگسالان طبیعی فارسی زبان استان اصفهان بود . مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی و مقطعی 17 بزرگسال مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس عود کننده- بهبودیابنده از مرکز ms بیمارستان آیت ا... کاشانی، وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و 34 بزرگسال طبیعی که از نظر سن، جنس، تحصیلات با گروه بیمار مطابق بودند مورد بررسی قرار گرفتند. از افراد درصورت داشتن معیار ورود، نمونه گفتاری درمورد تاریخچه زندگی گرفته شد. این نمونه گفتار ضبط و نوشته شد. سپس داده ها تعیین و مقایسه انجام گردید. یافته ها: در این مطالعه بین میانگین طولانی ترین طول جمله (043/ p value =) و تعداد کل جمله ( 001/ p value =) افراد سالم و بیمار تفاوت معنی داری یافت شد. در متغیرهای میانگین طول جمله و نسبت کاربرد جملات ساده و نسبت کاربرد جملات مرکب تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود نداشت. اگرچه بیماران حاضر در این مطالعه به درجات خفیفی از بیماری (میانگین edss =35/1) مبتلا بودند اما تفاوت هایی در بعضی متغیرهای نحوی با افراد سالم دارند. نتیجه گیری: این یافته بر نیاز به ارزیابی زبان  بیماران ms تأکید می کند. با توجه به محدودیت هایی که آسیب شناسان گفتار و زبان با توجه به نداشتن آزمون استاندارد برای ارزیابی این بیماران دارند این پژوهش نشان داد که گرفتن تک گویی روشی مفید برای ارزیابی این بیماران است.